Sieci rybackie
Czyli to co nas straszy na morzu
Wzdłuż brzegu, a szczególnie przy nieznanych wybrzeżach, żeglowanie niesie potencjalnie więcej niebezpieczeństw niż na otwartym morzu. Do takich niebezpieczeństw nawigacyjnych można również zaliczyć wystawiane przez rybaków sieci.
Czyli: Uwaga na ogródki działkowe!
Poniżej, to co udało mi się zapamiętać i zapisać podczas ostatniego pobytu nad i na morzu.
Sieci na wodach Niemiec i Skandynawii
Uwaga: Przy równoległym do brzegu ułożeniu sieci, podwójna chorągiewka jest zawsze od zachodu. Przy prostopadłym do brzegu ułożeniu sieci, podwójna chorągiewka jest zawsze od morza. Tyki sieci przybrzeżnych mają wysokość 1,2m, natomiast tyki sieci otwartego morza mają wysokość minimum 2m.
— Sieć głębinowa przybrzeżna.
— Sieć głębinowa przybrzeżna, długość do 300m. Czerwone boje mają średnicę 0,25m.
— Sieć powierzchniowa dryfująca przybrzeżna. Sieć jest podtrzymywana przez czerwone pływaki i znajduje się pod powierzchnią morza.
— Sieć powierzchniowa przybrzeżna zakotwiczona. Początkowa i końcowa tyka jest zakotwiczona.
— Sieć powierzchniowa przybrzeżna jednostronnie zakotwiczona, tzw. łukująca. Zakotwiczenie wskazuje czerwona z żółtym pasem boja o średnicy 0,4m.
— Sieć głębinowa otwartego morza. Wysokość tyk min.2m.
— Sieć stała. Końce żółtych krzyży są odblaskowe. Uwaga: przykładowy widok z góry - czerwone pływaki nie tworzą linii prostej pomiędzy tykami.
Oznakowanie polskie
— Sieć głębinowa. Można przepływać pomiędzy tykami, zawsze od zawietrznej.
— Sieć łukująca. Boja wskazuje miejsce zakotwiczenia. Sieć może znajdować się kilka metrów pod powierzchnią wody, więc lepiej omijać z daleka.
— Dryfująca sieć powierzchniowa. Sieć znajduje się tuż pod powierzchnią wody.
