Astronawigacja

Astronawigacja klasyczna: Określanie wysokości ciała niebieskiego – wysokość zliczona

Autorem opracowania jest kpt. ż.w. Waldemar Sadłoń
Dziękuję za naukę i cierpliwość

24

Przechodzimy do sposobu obliczenia wysokości zliczonej (h_z) ciała niebieskiego. Obliczamy ją wg wzoru:

Jak widzimy nie ma tutaj żadnych poprawek, a to dlatego, że punktem odniesienia jest PZ i nie ma tutaj pomiaru wysokości c.n. sekstantem. To znaczy, że obliczamy wysokość c.n., tak jakby nasza PZ była PO, czyli, jakbyśmy faktycznie byli na pozycji zliczonej, a nie "obok" niej.
Przejdźmy do objaśnienia argumentów użytych we wzorze:

• (gλ) - miejscowy kąt godzinny ciała niebieskiego. Jak go obliczyć – to już wiemy.
• (φ) - odczytujemy z mapy, jest to szerokość naszej PZ.
• (δ) - odczytujemy z Almanacha, jest to deklinacja ciała niebieskiego.
• (z') - odległość zenitalna ciała niebieskiego w momencie górnej kulminacji, którą obliczamy
  (przypomnijmy) ze wzoru [±z' = (±φ) − (±δ)]
• Obliczoną wartością (log sem x = ...) wchodzimy do tablic nawigacyjnych (TN), odnajdujemy tą wartość w kolumnie (sem) i w tym samym wierszu w kolumnie (cos) odczytujemy wartość (log cos x = ...).
• Obliczoną wartością (log sin h_z = ...) wchodzimy do tablic nawigacyjnych (TN) i odczytujemy (h_z).

Oto jeszcze jeden podobny wzór na obliczenie h_z. [do wyboru]

(z) to dopełnienie wysokości czyli (h_zl = 90° – z)
Istnieje wiele wzorów, którymi możemy obliczyć wysokość zliczoną [h_z]. Do tego wrócimy w dalszej części.